Lars Coté (1993)

Ik begeleid cliënten uit het basis- en voortgezet onderwijs bij het leren leren (aanleren van studievaardigheden, ontwikkelen van executieve vaardigheden). Ik help met plannen en organiseren en met alle vakken, inclusief Latijn & Grieks (en tot en met de middenbouw van het voortgezet onderwijs ook met wiskunde en de andere bètavakken).

Daarnaast ondersteun ik ouders en scholen bij het begeleiden en stimuleren van creatief (hoog)begaafde) onderpresteerders.

Wijkunnenmeer

Ik ben bij Wijkunnenmeer begonnen in herfst 2017. Toen vroeg Ilse mij of ik een cliënt van haar over kon nemen, omdat Wijkunnenmeer het steeds drukker kreeg. Kort daarop kon ik zelfs full-time aan de slag. Zo heb ik in korte tijd onze doelgroep door en door leren kennen: hun sterke kanten, hun zwakke kanten, en hun leerbehoeften.

Bij Wijkunnenmeer hebben we naast de trajecten waarbij we kinderen/jongeren en ouders helpen, ook trajecten waarbij we met school samenwerken, docenten ondersteunen en opleiden.

Al die dingen doe ik met veel plezier.

Eerder

Natuurlijk is het weleens anders geweest: terugkijkend herken ook ik veel van onze doelgroep in mijzelf. Ook ben ik als uitzonderlijk hoogbegaafd getest. Nu weet ik dat ook in mijn leerbehoeften zelden voorzien is. Maar ik heb het geluk dat ik heel lang de aanpassingen die op school van mij verwacht werden, wel kon opbrengen. Hoewel mijn schooltijd niet zonder hobbels was, heb ik in 2011 ‘gewoon’ mijn gymnasiumdiploma gehaald.

Klaar met school…

Ik ging Japans studeren. In het tweede studiejaar deed ik er Koreaans bij, en ik was ook uitgenodigd voor het Honours Programma. Toen begon ik echter kritische vragen te stellen: ‘waarom moet dit, wat is het nut?’ Precies die vragen die ik nu van cliënten krijg over school.

Alleen het antwoord dat ik mijzelf tot dat moment op die vraag gaf, gold niet meer: ‘Jij wilt toch naar de universiteit? Jij wilt toch leren?’ Ik wás nu op de universiteit, maar ik had nog steeds het gevoel dat ik niet veel leerde…

…maar niet met leren!

Vanaf dat moment deed ik mijn opleiding uitsluitend omdat het moest. Dit veranderde toen Wijkunnenmeer op mijn pad kwam. Dat het werk dat ik deed, nuttig was, dat kon ik meteen zien! Daarnaast moest ik natuurlijk blijven leren, alleen ging dat nu buiten de regels en structuur van het schoolsysteem om.

De vraag wat mensen drijft en wat zij nodig hebben, heeft me altijd beziggehouden. Die heb ik alle aandacht kunnen geven in mijn (intellectuele) ontwikkeling in de afgelopen jaren. Ik mag wel zeggen dat Wijkunnenmeer een nogal eigenzinnige visie heeft op een heel aantal pedagogische en psychologische onderwerpen; ook ik heb daaraan mijn steentje bijgedragen.

Mijn opleiding aan de universiteit heb ik niet afgemaakt. Misschien dat het er ook wel nooit meer van zal komen dat ik een reguliere opleiding volg.