Lokale politiek, bomen en slimme, gevoelige kinderen

Vandaag iemand aan de deur van de PvdA in verband met de gemeenteraadsverkiezingen die binnenkort worden gehouden. Ik heb niets met politiek, dus zou de deur haast in zijn gezicht sluiten. We raken toch in gesprek. Wat denk je? Mijn wens voor bomen in mijn straat werd direct genoteerd. Komt-ie nog op terug. Mijn straat heet Amelandlaan. En een laan, dat is immers per definitie iets met bomen!

Een blik volwassenen loslaten

Vervolgens een heel gesprek over het huidige onderwijs en mijn missie om hoog sensitieve/begaafde kinderen nog veel meer ruimte te geven. En dan vooral ruimte om op gevoelsgebied te zijn wie ze zijn, ook en vooral binnen het onderwijs. Mijn o-zo goedkope en simpele plan voorgelegd om deze kids op te sporen: Door regelmatig een blik volwassen soortgenoten los te laten in de school (Lees ook: Zebra’s). Die niets anders doen dan observeren en voelen. En dan de leerkracht inseinen: Let op! Dit is mogelijk een hsp/(h)b onderpresteerder. Een kind dus dat alle mogelijke moeite doet om niet op te vallen als slim en gevoelig. Dat echter daardoor niet uit de verf komt, en daar mogelijk (dood)ongelukkig door is. Of zal worden, later.

Tijd voor verandering in de lokale politiek!

De meneer aan de deur blijkt ex-docent en luistert heel aandachtig omdat hij het herkent…Ter plekke de link naar mijn blog hierover van alweer een jaar geleden naar hem gemaild. Handig die mobieltjes! Ook hier ga ik antwoord op krijgen. Bijzonder! Een jaar lang oorverdovende stilte als enige antwoord op dit blog en nu van alle kanten respons. Want deze meneer is niet de enige. De tijd is rijp, de tijd is daar…Eindelijk!